تکنیک درمانی با استفاده از انرژی الکترومغناطیس و جریان پرتوان غیرتهاجمی برای اعمال به بافت‌های زیستی استفاده می‌شود. این روش به دلیل تحریک سازوکارهای طبیعی ترمیم بدن و کمک به تبادل سلولی به عنوان یک روش کارآمد در فیزیوتراپی، توانبخشی و مدیریت درد شناخته شده است.
تکنیک درمانی یک طیف گسترده از روش‌های درمانی را برای عارضه‌های حاد و مزمن ارائه می‌دهد و توصیه می‌شود که در موارد معدودی انجام شود. این تکنیک با فعال‌سازی ریزجریان، بهبود عرضه اکسیژن به فیبرها و تسریع فرایندهای طبیعی ترمیم و بهبود کمک می‌کند.
در حین جلسات تکنیک درمانی، ملایم‌ترین حرارت، شل شدن عضلات و احساس تن‌آرامی را تجربه می‌کنید. این تکنیک به تسکین درد بیشتر بیماران کمک می‌کند و عملکرد آن‌ها پس از پایان دوره درمان بهبود می‌یابد.
تکار و عملکرد ITS
تکار درمانی نوعی روش انتقال انرژی خازنی و مقاومتی است که جریان انرژی را در بافت‌های زیستی تحریک می‌کند و موجب شروع شدن فرایندهای طبیعی ترمیم و بهبود می‌شود.
جریان تکار، جریان متناوب سینوسی با فرکانس بین kHz 300 ـ MHz 1.2 است؛ اعمال کردن این جریان بر بخشی از بدن انسان معادل اعمال کردن جریان تکار بر امپدانس (مقاومت ظاهری)، یعنی مداری الکتریکی متشکل از مقاومت و خازن موازی است.
- در حالت مقاومتی جریان کم‌توان در بخش‌های مقاومتی بدن از قبیل استخوان، رباط، تاندون‌های مهم و … جریان پیدا می‌کند. حالت مقاومتی انرژی را عموماً بر بافت‌های سختی مانند مفصل، رباط، تاندون و استخوان متمرکز می‌کند.
- در حالت خازنی جریان پرتوان عموماً در بخش‌های خازنی بدن انسان، مانند عضله جریان پیدا می‌کند. حالت خازنی انرژی را عموماً بر بافت‌های نرمی مانند عضله و ناحیه‌های حاوی مقدار زیادی مایع متمرکز می‌کند.
حالت‌های مقاومتی و خازنی و توانایی آن‌ها در متمرکز کردن انرژی بر روی بافت‌های سخت و نرم به فرکانس جریان تکار بستگی دارد و نوع صفحه تأثیری بر نوع حالت ندارد. صفحۀ عایق‌بندی شده با مادۀ مناسبی که مقاومت ظاهری را افزایش نمی‌دهد، پوشانده می‌شود. جاری شدن جریان تکار در صفحه عایق‌بندی شده موجب بالا رفتن دمای صفحه می‌شود ـ میزان افزایش دما تابعی از ضخامت پوشش و نوع عایق به کار برده شده است. این عامل‌ها احساس گرما را بر روی سطح درمان تغییر می‌دهد، اما تأثیری بر برهم‌کنش جریان تکار با بافت‌های زیستی و روش متمرکز شدن انرژی نمی‌گذارد، چرا که تمرکز انرژی به فرکانس بستگی دارد. وجود یک مقاومت ظاهری دیگر بین دستگاه و بافت‌های زیستی موجب از دست رفتن انرژی و برق می‌شود، در نتیجه انرژی از سطح صفحه هدر می‌رود و در بافت‌های زیستی مورد نظر آزاد نمی‌شود.
مزیت‌های تکار درمانی
تکنیک درمانی دارای مزایای بسیاری است که شامل موارد زیر می‌شود:
- تسکین درد: تکنیک درمانی به طور سریع‌تر نسبت به روش‌های دیگر برق درمانی یا الکتروتراپی، درد را کاهش می‌دهد.
- تقویت سازوکارهای التیام‌بخشی طبیعی بدن: این تکنیک باعث تقویت سازوکارهای طبیعی بهبودی بدن می‌شود و در نتیجه مدت زمان نیاز به نقاهت را کاهش می‌دهد.
- کاهش نیاز به مصرف مسکن یا دیگر روش‌های درمانی: تکنیک درمانی باعث کاهش نیاز به مصرف مسکن، انجام فیزیوتراپی، تزریق یا طب سوزنی می‌شود.
- تسریع در فرایند بهبودی: این تکنیک فرایند بهبود را تسریع می‌دهد و باعث بهبود عارضه‌های مزمن می‌شود.
- کاهش درد: از همان جلسه نخست، تکنیک درمانی باعث کاهش درد می‌شود.
- توانبخشی بافت‌های نرم و سخت: این تکنیک به توانبخشی بافت‌های نرم و سخت بدن کمک می‌کند.
- ایمن بودن: استفاده از تکنیک درمانی به طور کاملاً ایمن است.
تکار درمانی برای درمان چه بیماری‌هایی مناسب است؟
تکار درمانی می‌تواند روش مناسبی برای درمان عارضه‌های زیر باشد:
- کبودی، کوفتگی و اسپرین
- توانبخشی پس از عمل
- آسیب‌های ورزشی
- آسیب‌دیدگی عضله و تاندون
- نوروپاتی
- بافت همبند جای زخم یا اسکار
- اختلال‌های ستون فقرات و مفصل‌های پیرامونی
- اختلال‌های عروقی و لنفاوی
- اختلال‌های ارتوپدی دستگاه عصبی پیرامونی
- توانبخشی کف لگن
- آسیب‌های حاد و مزمن
- تسکین درد و برطرف کردن التهاب
- تخلیه لنفاوی
- گردن درد
- کمر درد حاد و مزمن
- کپسولیت و خشکی مفصل
- بورسیت و آسیب‌دیدگی تاندون
- ترمیم شکستگی
- متابولیسم سلولی
چند جلسه تکار درمانی باید انجام شود؟
متخصص طرح درمان منحصر به فردی را برای هر بیمار تهیه می‌کند. تعداد جلسات تکار درمانی به شدت عارضه و واکنش بیمار به درمان بستگی دارد.
جلسات تکار درمانی معمولاً 20 ـ 40 دقیقه است و هفته‌ای 1 ـ 3 بار انجام می‌شود، اما فرکانس تکار درمانی را متخصص با توجه به نیازهای بیمار تعیین می‌کند. در صورت لزوم می‌توان تکار درمانی را هر روز انجام داد.
آیا تکار درمانی دردناک است؟
خیر، تکار درمانی دردناک نیست. بیماران در طول درمان معمولاً گرمایی را احساس می‌کنند که درمان را به تجربه‌ای راحت و خوشایند تبدیل می‌کند.
موارد منع استعمال تکار درمانی
تکنیک درمانی برای مشکلات مختلف اعم از دردهای مفصلی و عضلانی، آرتروز، رگ به رگ شدگی و التهاب بافت، معمولاً موثر است. اما در برخی موارد، انجام این تکنیک توصیه نمی‌شود.
استفاده از تکنیک درمانی در دوران بارداری توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است اختلاف پتانسیل برای جنین به مشکلاتی در آینده منجر شود. همچنین، در صورت وجود تومور خوش‌خیم یا آسیب به عروق خونی، انجام این تکنیک مجاز نیست.
اگر بیمار دارای باتری قلب باشد، توصیه می‌شود که ابتدا با یک متخصص قلب مشورت کند و در صورت لزوم، تکنیک درمانی انجام نشود.
در صورت وجود مشکلاتی مانند فتق دیسک یا دیابت که باعث پاراستزی یا فلج اندام‌ها شده باشد، تشخیص و انجام تکنیک درمانی باید توسط یک فیزیوتراپیست متخصص صورت گیرد.
همچنین، بیمارانی که پروتزهای دندانی فلزی دارند، باید با احتیاط و توسط یک متخصص این تکنیک انجام شود.
در نهایت، تکنیک درمانی نیازمند نظارت مداوم یک فیزیوتراپیست متخصص است و جلسات طولانی برای مناطق حساس مانند گردن یا ستون فقرات که ممکن است بر فشار خون تأثیر بگذارند، مناسب نیست.
